Zbierając rośliny w wigilię najstarszego maryjnego święta, napawamy w się pięknem naturalnych kształtów i zapachów polnych i ogrodowych kwiatów oraz ziół.
Bez wątpienia Święto Matki Boskiej Zielnej stanowi odzwierciedlenie pełni w każdej postaci. Zgodnie z tradycją, aby zioła nabrały uzdrowicielskiej i magicznej mocy musiały być zbierane przez dojrzałe kobiety po okresie menopauzy. Mogły im towarzyszyć młodziutkie dziewczęta przed okresem pokwitania. Rytuał ten służył prawdopodobnie zapewnieniu ciągłości tradycji. To babcie bowiem wprowadzały swoje wnuczki w magiczny świat ziół. Matka Boża – chrześcijański symbol Bogini Matki tego dnia właśnie zostaje wzięta do nieba z ciałem i duszą. W miejscu skąd Ją zabrano ukazały się lecznicze kwiaty i zioła. Stąd właśnie pochodzi symbol Matki Boskiej – uzdrowicielki chorych.
Istnieje wiele przestrzeganych dotąd zasad, które mają wpływ na lecznicze i magiczne właściwości święconych ziół. Przede wszystkim w skład bukietu musi wchodzić dwanaście rodzajów roślin. Mogą to być w zależności od regionu:
- bylica pospolita to wyjątkowe zioło zwane „matką ziół”, „zielem życia”. Poprzez jej spalenie skutecznie odwraca się od siebie niepomyślny los.
- piołun- na lepsze trawienie, łagodzi dolegliwości żołądkowe
- rumianek – działa kojąco, przeciwzapalnie i odkażająco
- szałwia – na bóle zębów i dziąseł, na nadmierne poty
- prawoślaz – na uporczywy kaszel i ból gardła
- macierzanka – na chrypkę
- wrotycz – na pasożyty i robactwo
- koper – na zaburzenia trawienia i nadmierne gazy
- kminek – na niestrawność
- główki maku – podkładano płaczliwym dzieciom pod poduszkę
- amarant – na anemię bo zawiera dużo żelaza
- rozmaryn – na piękną cerę, włosy
- melisa – na nadpobudliwość
- bratek – na oczyszczenie krwi
- dziurawiec – na wątrobę i żołądek
- mięta – na uśmierzenie bólu żołądka
- hyzop – skuteczny na oczyszczenie płuc
- koniczyna – dodaje energii życiowej, symbol Trójcy Świętej
- dziewanna – uosabia władzę ducha nad ciałem zwana warkoczami Matki Boskiej, w wierzeniach starosłowiańskich poświęcona bogini dziewic
- mirt – symbol młodości, dziewictwa jak również oczyszczania i odradzania
- ruta – ziele na wiele problemów – ma moc ochronną, jest amuletem ochronnym przed czarną magią i urokami
- zboża – szczególny symbol życia i obfitości zbiorów: żyto, pszenica, jęczmień, owies.
Wierzono i starannie przestrzegano zasady miejsca zbioru roślin leczniczych. Obowiązywał absolutny zakaz pozyskiwania ziół z cmentarzy i dróg doń prowadzących oraz z miejsc w pobliżu drzew, w które uderzył piorun i na których żywot zakończył wisielec. Wysoce pożądane były okolice przydrożnych kapliczek i krzyży oraz wszelkie granice domów, miedz, linie płotów, dróg i okien. Uważano, że rośliny zebrane właśnie w takich okolicach są obdarzone szczególnymi właściwościami leczniczymi i magicznymi.
Z zebranych ziół i kwiatów układano bukiety zwane w zależności od regionu równiankami, kępkami, rózgami, ograbkami, zielem i pleciono wianki oraz wieńce – brogi przygotowywane z ostatnich żniwnych kłosów zbóż. Właściwie przy każdej okazji robiono wieńce z ziół leczniczych: lebiodki, koniczyny, mirtu, rozmarynu, maku, wrotyczu, borówki, ruty, bylicy, dziewanny.
Poświęcone bukiety przynoszono do domów i zazwyczaj wieszano przy obrazie Matki Bożej. Zioła z bukietów miały odpędzać złe moce od całego domostwa i jego mieszkańców. W razie choroby korzystano z odpowiedniego zioła. Były one również doskonałymi kadzidłami wypędzającymi z domu choroby i zło wszelkiego rodzaju. Poświęcone zioła podkładano również pod fundamenty domów by jego przyszli mieszkańcy żyli spokojnie i zdrowo. Używano ich również do witania nowo narodzonych dzieci dosypując garść ziół do pierwszej kąpieli oraz żegnano umarłych kładąc zioła nieboszczykowi pod głowę.
Ususzone zioła przechowywano w domach cały rok po czym palono je, a otrzymany popiół rozrzucano po polach.
W ten sposób zamykał się pewien cykl narodzin – śmierci, w którym znaczącą role odgrywały zioła zbierane w specyficzny sposób i darzone szczególnym szacunkiem. Zresztą jak wszelkie płody w owych czasach. Nie znano wówczas nie znano wówczas problemu nadprodukcji żywności, trudnych do utylizacji odpadów – co ziemia dała mogła również przyjąć bez konsekwencji zatrucia środowiska. I właściwie wystarczała wiara w lecznicze i magiczne właściwości ziół i roślin poświęconych w dniu Święta Matki Boskiej Zielnej, aby kobiety-strażniczki domowego ogniska mogły spokojnie wychowywać dzieci, zajmować się domostwem bez obawy, że stanie się coś złego.
W dniu tego szczególnie u nas obchodzonego święta życzmy sobie więcej wiary w pomyślne rozwiązanie naszych problemów i nie bójmy się życia, bo przecież zawsze jest przy nas Bogini Matka, która chroni nas od Złego. Warunek: nazbierajmy ziół i uświęćmy je w najprostszy dostępny sposób.
11 sierpnia 2013 Katarzyna de Pietyrog Ilnicka
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis